نامگذاری پیروان علی بن ابی طالب علیه السلام به شیعه در زمان رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم صورت گرفت که به موردی اشاره می‌شود که برگرفته از آیه شریفه: (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ- بینه، آیه ۷) می‌باشد؛
روایت شده که بعد از نزول آین آیه شریفه، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم خطاب به علی علیه السلام فرمود: (هُوَ أَنْتَ وَ شِیْعَتُکَ یَومَ القِیامَهِ راضِینَ مَرضِیِّینَ)
مقصود این آیه، تو و شیعیانت هستید که روز قیامت خشنود و پسندیده هستید.
سند روایت در دو کتاب از منابع اهل سنت:
۱. تفسیر روح المعانی آلوسی، ج ۱۵، ص ۴۳۲.
۲. تفسیر در المنثور سیوطی، ج ۸، ص ۵۸۹.
در این منابع به چند حدیث دیگر نیز در این مورد اشاره شده است.
👈 چنانکه مشاهده کردید در خود روایت از لفظ “شیعه” برای پیروان علی ابن ابی طالب علیه‌السلام استفاده شده است، لازم به ذکر است اگرچه لفظ “شیعه” به معنی پیرو می‌باشد ولی شیعه آن را بدون تغییر به خود اختصاص داد بگونه‌ای که امروزه هر کجا از این کلمه استفاده شود، پیروان امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام به ذهن می‌آید./۲۳ مهر ۱۴۰۱
